Operacja palca zatrzaskującego

Objawy palca zatrzaskującego obejmują brak zdolności do swobodnego zginania i prostowania palca, a także ból podczas wykonywania tych ruchów. Charakterystycznym objawem jest słyszalny trzask lub „kliknięcie” podczas prostowania palca. We wczesnym stadium schorzenia dolegliwości zazwyczaj pojawiają się rano lub po długotrwałym bezruchu, natomiast w zaawansowanym stadium ból i trzask towarzyszą przy każdej próbie wyprostowania palca.

Obraz kliniczny może się różnić w zależności od stopnia zaawansowania schorzenia, a do oceny używa się czterostopniowej skali Froimsona.

Stopień 1 – pojawia się ból przy ucisku podstawy palca. Pacjent zgłasza epizodyczne „trzaskanie w palcu”, które nie występuje podczas badania.

Stopień 2 – pełna zdolność do wyprostowania i zgięcia, ale trzaskanie pojawia się podczas badania.

Stopień 3 – niemożność wyprostowania palca bez pomocy drugiej ręki, słyszalne przeskakiwanie podczas badania.

Stopień 4 – stały przykurcz lub brak zdolności zgięcia palca („palec zatrzaśnięty”).

Jeżeli zapalenie trwa krócej niż 6 miesięcy, nie powoduje ograniczenia ruchomości stawu i dotyczy tylko jednego palca, leczenie może obejmować podejście zachowawcze. W tym przypadku lekarz może zalecić unieruchomienie palca w pozycji wyprostowanej przez okres do 3 tygodni, prowadzenie rehabilitacji oraz podawanie zastrzyków z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi lub sterydów do pochewki ścięgna zginacza.

W sytuacji, gdy leczenie farmakologiczne i rehabilitacja nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, może być konieczna interwencja chirurgiczna.

Operacja jest zwykle stosunkowo prostym zabiegiem, trwającym kilkanaście minut przy znieczuleniu miejscowym. Procedura obejmuje przecięcie więzadła, umożliwiając swobodne poruszanie się ścięgien, co przywraca pełną sprawność palca. W przypadku chorych na reumatoidalne zapalenie stawów może być konieczne usunięcie zmienionej zapalnie struktury. Po operacji zaleca się noszenie temblaka na ręce przez okres do 4 tygodni, co sprzyja prawidłowemu zagojeniu ścięgna i rany. W niektórych przypadkach konieczna jest także rehabilitacja.

Jednym z podejść do operacji palca zatrzaskującego jest metoda otwarta, praktykowana od ponad stu lat. Procedura polega na dokonaniu cięcia u podstawy palca dotkniętego stanem zapalnym. Chirurg odsłania ścięgno i jego pochewkę, następnie przecina zwłókniałe tkanki pochewki i dokonuje oczyszczenia. Ten proces znacznie redukuje nacisk na ścięgno i poszerza pierścień pochewki.

Istotne jest, że operacja tego rodzaju przeprowadzana jest przy zastosowaniu znieczulenia miejscowego. W trakcie zabiegu otwartego wykorzystuje się także opaskę zaciskową, która ogranicza przepływ krwi do dłoni, co minimalizuje krwawienie.

Inny rodzaj operacji palca zatrzaskującego to procedura wykonywana metodą przezskórną, po raz pierwszy przeprowadzona przez dr. J. Lorthioira w 1958 roku. W tym zabiegu wprowadza się igłę przez skórę i dokonuje przecięcia pochewki ścięgna. Dzięki temu procedurze palec odzyskuje pełną ruchomość, eliminując nieprzyjemne uczucie przeskakiwania i trzaskania. Także ta operacja jest przeprowadzana w znieczuleniu miejscowym. Niemniej jednak, przy tej technice chirurgicznej istnieje ryzyko uszkodzenia nerwów i naczyń palcowych, co może prowadzić do utraty czucia po jednej stronie palca lub wystąpienia przeczulicy.

• aktywna infekcja
• ciąża i karmienie piersią

Miejsce po operacji może być nieco bolesne, a w razie potrzeby lekarz może zalecić stosowanie środków przeciwbólowych. Wskazane jest utrzymanie kończyny w podwyższonej pozycji, co może przyczynić się do złagodzenia bólu oraz zmniejszenia obrzęku.

Bezpośrednio po zabiegu istotne jest rozpoczęcie aktywnego poruszania palcem, aby uniknąć zrostów ścięgien z otaczającą tkanką, co mogłoby negatywnie wpłynąć na jego ruchomość. Wprowadza się różnorodne ćwiczenia, zarówno bierne, jak i aktywne, zalecając ich regularne wykonywanie.

Pielęgnacja blizny pełni kluczową rolę i obejmuje stosowanie masaży uciskowych oraz, w razie potrzeby, korzystanie z pasków silikonowych. Szczegółowe informacje dotyczące wykonywania masaży są dostępne w placówce medycznej.

W sytuacji utrzymania zgiętego położenia palca po operacji, zaleca się stosowanie szyny i elastycznych taśm rehabilitacyjnych. Warto oszczędzać rękę przez co najmniej dwa tygodnie, a w przypadku wykonywania ciężkiej pracy fizycznej nawet przez cztery tygodnie. Jeśli użyto nici nierozpuszczalnych, lekarz usunie je w odpowiednim momencie.

Powikłania po operacji palca zatrzaskującego, przeprowadzonego metodą klasyczną (otwartą), zdarzają się częściej niż w przypadku procedury z wykorzystaniem techniki przezskórnej (poprawne przeprowadzenie zabiegu pod kontrolą aparatu USG praktycznie eliminuje ryzyko powikłań). Po klasycznej operacji mogą wystąpić ból i obrzęk w obszarze rany pooperacyjnej lub całej dłoni, szczególnie w przypadku zastoju krążenia żylnego i limfatycznego. Mogą także pojawić się problematyczne blizny, ograniczenia czucia i ruchomości palca.