Terapia ręczna blizn pooperacyjnych obejmuje techniki masażu mające na celu poprawę ruchomości blizny i jej oddzielenie od otaczających tkanek. Dzięki temu blizny stają się bardziej miękkie i elastyczne. Dodatkowo, terapia blizn zapobiega ewentualnemu tworzeniu się bliznowców lub przerostów bliznowatych.
Blizny stanowią istotny aspekt nie tylko z powodu estetyki, lecz również z punktu widzenia zdrowia. Ze względu na swoją strukturę oraz wpływ na otaczające tkanki, blizny mogą generować różnorodne powikłania i zaburzenia.
Wskazania do rehabilitacji blizny pojawiają się w sytuacjach, gdy ślad na skórze wynika z poważniejszych zdarzeń i może wpływać na funkcjonowanie organizmu. Rehabilitacja blizny staje się konieczna w sytuacjach:
Rozpoczęcie leczenia blizny należy rozpocząć jak najszybciej, najlepiej w ciągu siedmiu dni od uszkodzenia skóry lub przeprowadzenia interwencji chirurgicznej. W tym wczesnym okresie rehabilitacja skupia się na procedurach wokół blizny, mających na celu poprawę krążenia krwi w tkance i redukcję opuchlizny. Niemniej jednak, konieczne jest zachowanie ostrożności, aby uniknąć niepożądanych efektów, takich jak nadmierny wzrost tkanki czy powstawanie zrostów.
Bezpośrednią pracę z blizną można rozpocząć dopiero po całkowitym zagojeniu rany, co zazwyczaj występuje po około 3-4 tygodniach od powstania blizny. Leczenie w tej fazie może obejmować różnorodne, uzupełniające się działania i zabiegi.
Mobilizacja blizny jest możliwa jedynie po całkowitym zagojeniu się rany. Zwiększa ruchomość skóry, redukuje ból, poprawia elastyczność i krążenie tkankowego, a także minimalizuje zrosty. Polega na delikatnym masowaniu lub rolowaniu blizny. Delikatnie oddziela bliznę od otaczających ją tkanek, co przyczynia się do tego, że staje się ona bardziej miękka i zyskuje naturalną ruchomość. Wpływa korzystnie na właściwości fizyczne blizn, ale również skutecznie zapobiega powstawaniu niekorzystnych zjawisk, takich jak bliznowce czy blizny przerostowe. Przebieg terapii uwzględnia indywidualne cechy każdej blizny, dostosowując techniki do konkretnych potrzeb pacjenta.
